Morgda bularak hayata döndürdüğü çocuğu bir yıldır arıyor

Parmağının oynadığını gördüm. Sonra çocuğu yoğun bakıma aldılar. Bana soran hemşireye nasıl bulduğumu anlatınca ağlamaya başladı. Çok fazla cenaze vardı. Bana ailesi misin diye sordular. Rabbim böyle acıları bir daha yaşatmasın. Benim bulduğum çocuk da öldü diye oraya konmuştu üzerinde başka cenazeler vardı. Kolunda serum iğnesi vardı. Rabbim bana görmeyi nasip etti. . Çocuğun anne ve babasının hayatını kaybettiğini öğrendiğini belirten Ahmet Vurgun, “Ben enkazda çalışırken enkazdan genç bir çocuk aldım hastaneye götürmeye çalışıyordum. Hala bir ümit karşılaşırız diye bekliyorum. Ben çocuğu bir daha bulamadım o zamandan bu yana hastaneye gidiyorum çocuğun öğrendiğim kadarıyla annesi babası da vefat etti. Ben onu bulsaydım evlatlık alırdım. Ben yarım saat bekledim. Bir ümit onu bekliyorum ben belki birileri anlatır ileride kendisine ya da haberleri büyüyünce görür ben kendisini çok merak ediyorum. Ben aldım hemen acile götürdüm. Acı büyük tarifi yok. Hatay’da bir yıl önce öldü sanılarak morga kaldırılan çocuğun yaşadığını görerek hayata dönmesini sağlayan Ahmet Vurgun, “Bir senedir çocuğu arıyorum ama bulamıyorum. Biz de bir yıldır konteynerde yaşıyoruz bizim de evimiz yıkıldı. O günleri Allah bir daha yaşatmasın. Asrın felaketi 6 Şubat depremlerinde Hatay’ın İskenderun ilçesinde öldü diye morga konulan bebeğin yaşadığını gören ve yeniden acil servise götürerek hayata döndüren Ahmet Vurgun, bir senedir çocuktan bir iz bulabilmek için uğraşıyor. Çocuk ne yazık ki yolda hayatını kaybetti. Çocucğu çok merak ediyorum üzerinden tam bir yıl geçti. Ben de o genç arkadaşı hastanenin morguna götürdüm. Hemen aldım çocuk nefes alıyordu. Belli ki daha önce müdahale edilmiş. Acının tarifi yok” diye konuştu. Hastaneye götürdüm hastanede çok kötğ bir görüntü vardı. Yok dedim bana durumunun iyi olduğunu söylediler. Kalp masajı yaptılar çocuk hayata döndü. En çok dikkatimi çeken bebek cenazeleriydi. Annesi ve babası ölmüş bulabilseydim evlatlık almak istiyordum” diye konuştu.

Morgda bularak hayata döndürdüğü çocuğu bir yıldır arıyor

Ben aldım hemen acile götürdüm. Hala bir ümit karşılaşırız diye bekliyorum. Kolunda serum iğnesi vardı. Çok fazla cenaze vardı. Ben de o genç arkadaşı hastanenin morguna götürdüm. Rabbim bana görmeyi nasip etti. Hemen aldım çocuk nefes alıyordu. En çok dikkatimi çeken bebek cenazeleriydi. Bana soran hemşireye nasıl bulduğumu anlatınca ağlamaya başladı. Hastaneye götürdüm hastanede çok kötğ bir görüntü vardı. Hatay’da bir yıl önce öldü sanılarak morga kaldırılan çocuğun yaşadığını görerek hayata dönmesini sağlayan Ahmet Vurgun, “Bir senedir çocuğu arıyorum ama bulamıyorum. Ben onu bulsaydım evlatlık alırdım. Yok dedim bana durumunun iyi olduğunu söylediler. Sonra çocuğu yoğun bakıma aldılar. . Annesi ve babası ölmüş bulabilseydim evlatlık almak istiyordum” diye konuştu. Acı büyük tarifi yok. Belli ki daha önce müdahale edilmiş. Rabbim böyle acıları bir daha yaşatmasın. Acının tarifi yok” diye konuştu. Bana ailesi misin diye sordular. Çocuk ne yazık ki yolda hayatını kaybetti. Parmağının oynadığını gördüm. O günleri Allah bir daha yaşatmasın. Ben çocuğu bir daha bulamadım o zamandan bu yana hastaneye gidiyorum çocuğun öğrendiğim kadarıyla annesi babası da vefat etti. Benim bulduğum çocuk da öldü diye oraya konmuştu üzerinde başka cenazeler vardı. Ben yarım saat bekledim. Biz de bir yıldır konteynerde yaşıyoruz bizim de evimiz yıkıldı. Çocuğun anne ve babasının hayatını kaybettiğini öğrendiğini belirten Ahmet Vurgun, “Ben enkazda çalışırken enkazdan genç bir çocuk aldım hastaneye götürmeye çalışıyordum. Asrın felaketi 6 Şubat depremlerinde Hatay’ın İskenderun ilçesinde öldü diye morga konulan bebeğin yaşadığını gören ve yeniden acil servise götürerek hayata döndüren Ahmet Vurgun, bir senedir çocuktan bir iz bulabilmek için uğraşıyor. Çocucğu çok merak ediyorum üzerinden tam bir yıl geçti. Kalp masajı yaptılar çocuk hayata döndü. Bir ümit onu bekliyorum ben belki birileri anlatır ileride kendisine ya da haberleri büyüyünce görür ben kendisini çok merak ediyorum.